Marcel van Roosmalen

Ik mag niet klagen

Messcherpe formuleringen en een arendsoog voor het menselijk tekort.

Marcel van Roosmalen komt uit Arnhem, de stad waar je bij geboorte al met 2-0 achter staat, maar waar hij tot zijn spijt uitgroeide tot Arnhemmer des Vaderlands. Buiten de stadsgrenzen maakt hij furore met zijn messcherpe formulering en arendsoog voor het menselijk tekort en dat maakt hem geliefd én gehaat. Binnen de stadsgrenzen wordt hij op handen gedragen. Toch is terugverhuizen naar Arnhem geen optie, omdat hij zeker weet dat het dan tegenvalt. Wat blijft er dan nog over? Niets. En klagen mag hij ook al niet.
In ‘Ik mag niet klagen’ zoekt Marcel naar het antwoord op de vraag hoe het toch zo gigantisch uit de hand heeft kunnen lopen. Vriend en vijand zullen het erover eens zijn dat het een grotesk maar ook aimabel plan is; Nederland uitleggen hoe het zit – en hoe nu verder. Maar eigenlijk doet hij het al jaren, in zijn columns, op de radio en in het café. En nu dus ook in het theater. Zonder Gijs. Zonder Eva. Eindelijk alleen.

Lees meer Lees minder