ICK
Blasphemy Rhapsody
Datum & tijd
Wo 31 mei | 20:15 - 21:30
Zonder pauze
Locatie
Grote Zaal
Prijzen
Regulier
€ 23,50
Incl. drankje en garderobe
Choreografie offert zekerheden en omarmt de beweeglijkheid van het leven.
De manier waarop we dansen kan nooit helemaal los worden gezien van de manier waarop we samenleven. De Zuid-Italiaanse dans Pizzica, oorspronkelijk een wilde dans om het dodelijke gif van een spinnenbeet uit het lichaam te verdrijven, werd in tijden van armoede dé remedie tegen depressies. De swingende Charleston ontstond tijdens het interbellum als reactie op de strikte vooroorlogse etiquette en werkte bevrijdend.
‘Blasphemy Rhapsody’ ontstond in het spoor van een ongekend virus, in uitzonderlijke omstandigheden. Wat te doen om het gevoel van vergankelijkheid te beteugelen? Het goddelijke aanraken of het aardse verslinden, afstand houden of elkaar juist doodknuffelen?
De popsong ‘Around the world’ van Daft Punk klinkt uit de boxen. We worden omhooggevoerd, maar onze voeten blijven stevig verankerd in de grond. Zo ontpopt ‘Blasphemy Rhapsody’ zich tot een gedanst ritueel, waarin zekerheden worden geofferd, een oproep om de beweeglijkheid van het leven te omarmen.
Cast & info
| Spel | Dans: Denis Bruno, Dennis van Herpen, Hiroki Nunogaki, Victor Swank, Sixtine Biron, Jordaine Lincoln, Maria Ribas |
| Regie | concept en choreografie: Emio Greco | Pieter C. Scholten |
| Meer informatie | INTERVIEW MET EMIO GRECO | PIETER C. SCHOLTEN Toen alles op losse schroeven stond, hoe we samenleven, wat we als normaal beschouwen, begonnen?Emio?Greco?| Pieter C. Scholten met de creatie van?Blasphemy?Rhapsody.?Een voorstelling die qua thematiek werd ingehaald door de realiteit.?De?choreografen?gingen?op zoek naar de ruimte die ontstaat als je vaste waardes laat wankelen, naar de bewegelijkheid van zekerheden.? Blasfemie betekent letterlijk ‘godslastering’, tegen welke ‘god’ zetten jullie je af?? Emio?Greco?(EG): We richten ons niet zo zeer tot een god, als wel tegen het hele idee dat er een rangorde bestaat, goden boven mensen, mensen boven dieren en de natuur, inclusief alle mogelijke doctrines die daarmee gepaard gaan. We zoeken rücksichtslos naar het hogere en willen daarmee de onaantastbaarheid van het Goddelijke laten wankelen. Ofwel we aanbidden en lasteren tegelijkertijd met een caleidoscoop aan sentimenten tot gevolg. En daar flirten we mee.? Pieter C. Scholten (PS): Op het moment dat je iets of iemand?onderuithaalt, bevestig je ook de waarde.??Met die ironie spelen we. Je hebt beide nodig.??Wanneer de mens zich steeds meer God gaat wanen, door wetenschappelijke vooruitgang of een superioriteitsgevoel, vervalt die dualiteit.?? EG: Godslastering is ‘het ter discussie’ stellen. Beweren dat de aarde rond is, was ooit blasfemie. De Italiaanse filosoof?Giordano?Bruno kwam vanwege ketterse denkbeelden op de brandstapel terecht, omdat hij verkondigde dat sterren een soort zonnen zijn waaromheen planeten draaien. En kijk waar we nu staan met onze denkbeelden… Ofwel niets is zeker en rotsvaste zekerheden kunnen dansen.?? PS: In ons werk gaan we op zoek naar de clash of een constructieve frictie. Daar waar twee werelden gaan botsen, ontstaat er vuur, energie. Tussen brein en beweging, tussen sacraal en profaan, massa en individu, dit soort paradoxen vormen de motor van ons werk.?? ? Waartoe kan deze vorm van?blasfemie?leiden? Wat stellen jullie in de plaats?? EG: Ruimte. De mogelijkheid om iets opnieuw te bekijken en opnieuw in te vullen. Een nieuwe manier om de maat der dingen te nemen.?? PS: Ruimte kan ook afstomping tegengaan. We worden soms zo geleefd door de constante en nietsontziende stroom aan informatie. Zeker in tijden van crisis. Dat stompt af omdat het alle leegte die nodig is om zelf na te denken gaat opvullen. Met?Blasphemy?Rhapsody?willen we ruimte geven aan leegte.? ? Is de voorstelling in die zin ook idealistisch??? PS: we stellen ons wel de vraag, hoe kunnen we deze ruimte waarborgen op lange termijn? Daarin schuilt een ideaal. Dat geldt niet alleen voor de voorstelling, maar voor de gehele werking van ICK. In de plannen voor de komende vier jaar hebben we het motief:?het rucksichtslose idealisme?centraal gesteld. Roekeloos in de zin van gewaagd, idealisme vanuit een drift, een noodzaak, vanuit de intuïtie van het lichaam. Dit motief is niet alleen belangrijk voor ons, maar maken we ook bespreekbaar met de nieuwe makers uit de ICK -?Artist Space?die we ondersteunen in hun ontwikkeling. Wat is hun drift? Hoe kunnen zij vanuit hun artistieke noodzaak zekerheden laten bewegen? En bij de ICK- Academy wordt er onderzoek gevoerd naar het intuïtieve lichaam. Alles grijpt in elkaar en versterkt elkaar.?? EG: Het?Rucksichtslose idealisme?vangen we in de figuur van?Quichot. Hij (maar het kan evengoed een zij zijn) neemt ons bij de hand en laat ons de vraag stellen: welke windmolens willen we bevechten??Quichot?creëert ruimte en tegelijkertijd een andere realiteit om in te geloven.?? ? In?Blasphemy?Rhapsody?halen jullie inspiratie zowel uit de?Charleston?als de?Pizicca.?Vanwaar deze toch zeer specifieke dans stromingen?? PS: We sluizen graag andere ‘bekende’ stijlen in onze voorstellingen, al is het alleen maar om een clash te kunnen veroorzaken. De charleston is voor ons de?Back?to?the?future; de jaren ’20 uit de vorige eeuw als opmaat tot een hernieuwde energie in de dans van een eeuw later. Diezelfde ‘voetjes van de vloer’ drift zien we bij de?Pizicca?die uiteindelijk overgaat in extase.?? EG: De volharding die in beide dansen zit, intrigeert ons. De ontregelde ledematen, de onderwerping aan het ritme, de vreugde en het drama. De Charleston heeft iets van gecontroleerde wildheid. Je geeft je over aan – en tegelijkertijd construeer je het ritme. De?Pizzica?is een dans uit mijn geboortestreek,?Puglia. Nog steeds wordt het veel gedanst op de dorpsfestivals tijdens de zomer. De dans is een bevrijding van de dood en sluit zo nauw aan bij de thematiek van?Blasphemy?Rhapsody.?? ? Het creatieproces werd drastisch ontwricht door de actualiteit. Hoe hebben jullie en de dansers dit beleefd?? ? EG: we zijn daar heel pragmatisch mee omgegaan en hebben ons aangepast aan de condities. De dansers hebben vanuit huis meegedacht over de thema’s en zijn op basis van onze input solo’s gaan creëren die ongetwijfeld ook weer beïnvloed werden door de kleine ruimtes waarin ze zich bevonden. Pieter en ik moesten werken vanuit een gevoel van afwezigheid. We hadden de dansers niet bij ons in de studio. Met die afwezige, immateriële lichamen, moesten wij iets gaan creëren. Het noopt je om voortdurend te veronderstellen. Als… dan dit… Het is een nieuwe, uitdagende manier van werken en van ons verhouden tot het bewegende lichaam.??Idem voor de dansers. Ze werden uit hun comfort zone gehaald en waren meer overgeleverd aan zichzelf. In die zin zou je zelfs kunnen stellen dat ze meer bij de concretisering van een productie betrokken waren dan tijdens andere creatieprocessen.?? ?? PC: Het moeilijkste is om ‘in het nu te leven’ omdat niemand weet?hoelang?de situatie gaat duren. Dat zorgt voor onrust. Wij willen juist uitgaan van de beweeglijkheid van leven in iedere omstandigheid. Er is niet zoiets als ‘de wachtstand’. Juist die ‘not?knowing’ biedt kansen en schept ruimte. Het veronderstellen waar?Emio?het over heeft, gaat over iets scheppen, de ruimte opnieuw vormgeven. In die zin past het ook bij het werk dat we maken. We pretenderen graag dat dit de werkwijze is die we zelf voor?Blasphemy?Rhapsody?uitgekozen hebben.?? |
| Website | http://www.ickamsterdam.nl/ |
Recensies
Theaterkrant
“‘Blasphemy Rhapsody’ ademt zowel energieke opluchting als opgejaagde nervositeit, met meditatieve momentjes wanneer iemand op zijn kop stil staat en een ijle stem neuriet.”
Dansmagazine
“Veranderlijkheid en onzekerheden zijn dé thema’s van ‘Blasphemy Rhapsody’. Een voorstelling die aansluit bij de actualiteit en herkenbaarheid oproept.”
Datum & tijd
Wo 31 mei | 20:15 - 21:30
Zonder pauze
Locatie
Grote Zaal
Prijzen
Regulier
€ 23,50
Incl. drankje en garderobe